“Emperyalizm nasıl evrilir?” – Pera Müzesi’nde grup sergisi: Bir Yol Öyküsü / “How Imperialism Evolves?” – Group show at Pera Museum: A road story

Bir Yol Öyküsü / A Road Story
Fotoğrafın Ardında 180 Yıl / 180 Years of Photography
05 Aralık 2019 – 01 Mart 2020 / 05 December 2019 – 01 March 2020
(English text below)

Bir Yol Öyküsü: Fotoğrafın Ardında 180 Yıl sergisi, 1839’da fotoğrafın bulunuşunun ilanı ve ilk fotoğraf gezisinin gerçekleşmesinin 180. yılında aynı rotayı günümüz teknikleriyle yeniden keşfeden fotoğraf sanatçılarının yorum ve bakış açılarını bir araya getiriyor.

Fransız ressam Émile Jean Horace Vernet, Diorama tekniğini bulanlardan ressam Charles Marie Bouton ve daguerreotypist Frédéric Auguste Antoine Goupil-Fesquet, 1839 yılının Ekim ayında Marsilya limanından yola çıkıp fotoğraf çekmek üzere Livorno, Malta, Siros, Paros, Naksos, Santorini, İskenderiye, Kahire, Luksor, Süveyş, Sina Dağı, Gazze, Beytüllahim, Kudüs, Nablus, Sayda, Deyrülkamer, Şam, Trablusşam, Baalbek, Beyrut, Larnaka, Rodos, Kos, İzmir, Çanakkale Boğazı, İstanbul ve Roma’dan geçerek altı ay sonra, 1840 yılının Nisan ayında Marsilya’ya geri dönerler.

Bu seyahatin izlenimlerini Frédéric Auguste Antoine Goupil-Fesquet 1843’te yayımlanacak Voyage d’Horace Vernet en Orient kitabında aktarır.

Bilinen ilk grup fotoğraf gezisi olan bu yolculuğun 180. yılında küratörlüğünü Engin Özendes’in üstlendiği sergide yer alan on fotoğrafçı Coşkun Aral, Laleper Aytek,Ali Borovalı, Murat Germen, Sinan Koçaslan, Yusuf Sevinçli, Alp Sime, Lale Tara, Serkan Taycan ve Cem Turgay yolculuğun duraklarına yaptıkları gezilerde çektikleri fotoğraflarla zengin tarihe sahip bu kentlere güncel bir bakışla yaklaşıyorlar.
———
Emperyalizm nasıl evrilir? / Murat Germen

Bazıları emperyalizmin modası geçmiş bir kavram olduğunu düşünüyor. Emperyalizmin günümüzde çok daha güçlü bir şekilde ilerlediğini, daha zalimleşmesine karşın şirin gözükmek üzere biçim değiştirdiğini düşünüyorum. Emperyalizmin kullandığı yöntemler arasında kolonileştirme, yayılmacılık, köle ticareti, yerel hammadde ve enerji kaynaklarının sömürülmesi, eşitsiz mal değiş-tokuşu, banka kredileri ile uzun vadeli borçlandırma, aşırı tüketimi özendirme, yerel değerlerin değersizleştirilmesi, makineleşme ile istihdamın asgariye indirilmesi, uyuşturucu ve silah ticaretinden beslenen askeri müdahalecilik, istihbarat, diplomasiyi sayabiliriz. Emperyalistlerin hepsi Batılı olmasa da, dünya tarihini Batı yönüne çeviren emperyalizmin yukarıdaki yöntemlerle devreye soktuğu araçlar: ekonomi, teknoloji, lojistik, mimari, kentleşme, tasarım, sanat, kültür, eğitim, dil, din, tarih çalışmaları, sosyal bilimler, gastronomi, moda, spor, internet, sosyal medya, gözetleme, yazılım, gıda mühendisliği, vb.

Batı ülkelerinin hemen hepsi Türkiye’ye vize uygularlar. Vize alırken her seferinde, insan haklarına aykırı bir şekilde, suçlu ve fakir olmadığını ispat etmeye çalışırsın. Gelişmişler gelişmekte olanlara eskimiş teknolojilerini yollarlar; başka coğrafyaları kendi ülkelerinde kullanılmayan kimyasal, ilaç, teknoloji, malzeme, ürün, vb. malların çöplüğü gibi görürler. Emperyalist, kontrol altına almak istediği ülkelerde bağnaz, yobaz, aşırı sağcı hareketlere destek çıkar. En sık kullandığı taktik etnik, dinsel, siyasal bölünmeler yaratarak taraflar arasına nifak sokmaktır. Böl, parçala, yönet taktiği sömürülecek coğrafyayı huzursuz ve tehlikeli bir hale getirir. Kaçmak isteyenleri emperyalistler istihdam eder. Gidenlerin çoğunluğu misyon okullarında Batı dilleri ve zihniyeti tornasından geçirildiklerinden bu kültürleri benimsemekte zorlanmazlar. Emperyalistler aşırı tüketimci sistemlerini sürdürebilmek için başka ülkeleri sömürmek zorundadır. Buna rağmen ekonomilerinin bazen zayıflamasına engel olamazlar ve para karşılığında vatandaşlık satmaya başlarlar.

Savaşların, emperyalistlerin egemenliği bitmedikçe sona ermeyeceğini düşünüyorum. Şimdiye kadar emperyalist yöntem ve araçların bazılarının malzemesi olduğum aşikârsa da, bu, emperyalizme teslim olduğum anlamına gelmiyor!

——————————————–

A Road Story: 180 Years of Photography

At the 180th anniversary of invention of photography and the first photography trip that took place in 1839, A Road Story: 180 Years of Photography exhibition brings together interpretations and perspectives of photographers who explore the same route with today’s techniques.

French painter Émile Jean Horace Vernet, painter Charles Marie Bouton who is among the inventors of Diorama technique, and daguerreotypist Frédéric Auguste Antoine Goupil-Fesquet depart from the Port of Marseille in October 1839 to take photographs and return to Marseille six months later, in April 1840 passing from Livorno, Malta, Syros, Paros, Naxos, Santorini, Alexandria, Cairo, Luxor, Suez, Mount Sinai, Gaza, Bethlehem, Jerusalem, Nablus, Sayda, Deir Al Qamar, Damascus, Tripoli, Baalbek, Beirut, Larnaca, Rhodes, Kos, İzmir, Dardanelles, İstanbul and Rome.

Frédéric Auguste Antoine Goupil-Fesquet conveyed his impressions about this journey in his book, Voyage d’Horace Vernet en Orient that would be published in 1843.

At the 180th anniversary of this first known group photography trip, the exhibition curated by Engin Özendes features the artists Coşkun Aral, Laleper Aytek, Ali Borovalı, Murat Germen, Sinan Koçaslan, Yusuf Sevinçli, Alp Sime, Lale Tara, Serkan Taycan and Cem Turgay. The photographs they took during their trips to the stops of the earlier journey reflect a contemporary take on these cities with rich histories.
———
How Imperialism Evolves? / Murat Germen

Some believe imperialism as a concept is passé. I am convinced that today, imperialism progresses more strongly than ever, shapeshifting in order to look more palatable even though it has become crueler. Among its methods are colonization, expansionism, slave trade, exploitation of local raw materials and sources of energy, unequal exchange of goods, long-term indebtment through bank loans, encouraging excessive consumption, erosion of local values, minimizing human employment through mechanization, military interventionism feeding on drug/weapon trade, intelligence, and diplomacy. Not all imperialists are from the West, but imperialism that turned world history towards the West used the methods above to employ the following tools: economy, technology, logistics, transportation, architecture, urbanization, design, art, culture, education, language, religion, history, social sciences, gastronomy, fashion, sports, the internet, social media, surveillance, software, food engineering, etc.

Almost all Western countries require a visa from Turkish citizens. Every time you apply for a visa, you have to prove, in violation of human rights, that you are not a criminal or poor. Developed countries export their outdated technology to developing countries, which they regard as the dumping ground for chemicals, medicine, technology, materials, products, and other similar goods they do not use. The imperialist supports the bigoted, fanatical, ultra-right movements in the countries it wants to control. The tactic it uses the most often is to create political divisions and to sow discord among parties. The tactic of divide and conquer renders the region to be exploited dangerous and agitated. Imperialists employ those who want to escape. The majority of those who leave have already been indoctrinated with Western languages and mentality at mission schools, so they fit into their new countries easily. In order to sustain their systems based on excessive consumption, imperialists have to exploit other countries. Nonetheless, they may not be able to stop heir economy from weakening occasionally and put the right to citizenship on sale.

I do not think that wars will end before the domination of imperialists is brought to an end. It may be obvious that I have been the victim of certain imperialistic methods and tools, but this does not mean I have surrendered to imperialism!